Wyniki badań

DBT zostało zbadane i okazało się skuteczne wśród osób z różnych środowisk pod względem wieku, płci, orientacji seksualnej i pochodzenia etnicznego.

DBT zostało wdrożone w ponad 25 krajach na 6 kontynentach, co czyni je jedną z nielicznych opartych na dowodach metod psychologicznych o prawdziwie globalnym zasięgu.

Do tej pory ponad 30 randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) – złoty standard badań w zakresie interwencji w dziedzinie zdrowia – przeprowadzonych przez prawie 20 niezależnych grup badawczych w dziewięciu krajach, wykazało skuteczność DBT.

Metaanalizy tego rozległego badania wykazały istotne związki, od umiarkowanych do dużych, wskazujące, że DBT jest bardziej skuteczne niż standardowe metody leczenia, w kontekście ograniczania prób samobójczych, samouszkodzeń, gniewu, oraz poprawy ogólnego funkcjonowania wśród osób z diagnozą zaburzenia osobowości typu borderline (Stoffers i in., 2012, Kliem i in., 2010).

Szczególnie uderzające są te wyniki, które wykazały, że DBT zmniejszyło liczbę prób samobójczych o 50%, a hospitalizacji psychiatrycznych o 73%, w porównaniu z leczeniem przeprowadzonym przez ekspertów niebehawioralnych (Linehan i in., 2006). Ogólnie rzecz biorąc, DBT zostało uznane za empirycznie udowodnioną terapię z silnym ugruntowaniem badawczym w leczeniu BPD (American Psychological Association, Division 12).

Magazyn Time nazwał nawet DBT jednym z 100 najlepszych nowych odkryć naukowych w 2011 roku, ze względu na jego wpływ na ludzi z trudnymi do leczenia zaburzeniami.

Natomiast Przegląd Cochrane z 2012 r. wykazał, że DBT jest jedyną metodą leczenia wystarczająco silnie udowodnioną, aby stwierdzić, że jest ona skuteczna dla osób z diagnozą zaburzenia osobowości typu borderline.

Metoda znajduje zastosowanie również w przypadkach: